bakıcıyla büyümüş çocuk - omü sözlük

bakıcıyla büyümüş çocuk

Bakıcı kişisi bir anne baba olmadığı için çeşitli hissiyatlardan mahrum olacağını düşündüğüm çocuktur. Zorunlu kalmadıkça almamak lazımdır.Şöyleki bir anımı anlatmam gerekirse;
Ben 10 kardeşim 3 yaşındaydı. Annem ve babam çalıştıkları için bi süreliğine evde birinin bizle ilgilenmesi lazımdı. Neyse bi tane kadın geldi. Annemler işe gittikten bi süre sonra bana ayy benim atv\'de dizim başlayacak açsana onu bana dedi. içimden dedim lan cadoloz sen kardeşime bakmak için gelmedin mi buraya git ilgilensene başlarm senin dizine. Ama daha etkili bi planım vardı. Tamam açıyım dedim ve aldım kumandayı elime.Atv bizim televizyonda 5. Kanaldaydı başladım sanki bilmiyomuşçasına teker teker kanalları zaplamaya. 1.kanal 2.kanal 3.kanal 4.kanal ve 5i atlayarak 6. Kanal ... sonra ay çekmiyo galiba bizde ama tekrar bakıyım diye tersten gittim. 6. Kanal 5i es geç 4.kanal 3.kanal...yokmuş bizde atv deyip televizyonu kapattım. Kardeşimle ilgilenmek zorunda kaldı sonra da :DdD
yani diyeceğim o ki gerekirse bi süre işten ödün verilip çocuklar kendi ailesi tarafından büyütülmeli. Saygılar efenim.
duruma göre değişir tabi ama bir anne ve baba nın çocuğuyla gerçekten ilgilenmesi çocuğuna yön göstermesi hiç bir şeye değişilmez
bizimkiler gece beni uyutmak için her yolu denermiş ama uyumazmışım. meğer bana bakan orospu gündüzleri beni full uyutuyormuş bakmamak için. haliyle gündüz hep uyuduğumdan gece uyumuyormuşum. bizimkiler sonradan çakmışlar durumu s*ktir etmişler orospuyu. Aldığı para haram zehir olsun şerefsiz.
işte bunlar böyle vicdansız. vermeyin çocuğunuzu kimseye kendiniz bakın
Ana okuluna gidene kadar bende bakicilarla büyüdüm Malesef. Bir kez daha anladım kendi canından olmayan birinin bu işi severek yapmayacağını. Şartlar elverirse kendi çocuğuma kendim bakicam . İnsan buyugunce anlıyor çoğu şeyi.
babamın çiftçi annemin ev hanımı olmasından dolayı tatmadığım duygudur. iyi ki de öyledir. anneannem bile 2 günden fazla bakmamıştır ki bakıcı elindeki çocukların kontrolü çok zordur. sürekli tv izlemekten tablette oyun oynamaktan çocuklarda ki otizm belirtileri de artmaktadır. kesinlikle güvenilir birisi olmadıkça bakıcıya bırakılmamalıdır. babaanne anneanne ilk tercihler olmalıdır.
genellikle ebeveynleri tam zamanlı çalışan, metropol çocuğudur. henüz altı aylıkken annesinin topuklu ayakkabı sesini haftada sadece iki sabah duyabilmiş; kalan zamanlarda “abla” diye çağırdığı ama ev halkından sayılmayan biri tarafından büyütülmüştür. Çocuk için bakıcı, anneyle öğretmen arası tuhaf bir figürdür. bir yandan şefkatli, bir yandan da “ellerini yıka” diye takık. bazen anneden bile daha çok ilgilenmiştir ama çocuğun kafasında bir yere kadar yer edinir. çünkü akşam olunca gider. anne gelir. tekrar gider. tekrar gelir.
Büyüyünce “benim çocukluğumda hep ablayla parka giderdik” cümlesiyle hafif buruk bir nostalji taşır. evdeki fotoğrafların çoğunda annesi yoktur çünkü çeken odur; bakıcıyla ise vardır ama çerçeveye girmez. Biraz bağımsız, biraz mesafeli, çoğu zaman da erken olgunlaşmış olur bu çocuklar. çünkü duygusal bağ kurdukları kişi bir noktada “başka bir işe geçti” denilerek hayatlarından çıkarılmıştır. ve o yaşta terk edilmenin ne demek olduğunu tam bilmeden hissetmişlerdir.

bu entry’nin sonu dramatik oldu ama mesele şu: çocuk bakıcıyla büyür mü? büyür.
ama onunla birlikte bazı duygular da olgunlaşmadan büyümüş olur.
https://kaliteik.com/bebek-cocuk-bakicisi-ariyorum