çocukken içte ukde kalan şeyler - omü sözlük
orta okuldayken okul takımındaydım. okulun kapalı spor salonu yoktu. hafta sonları okul bahçesinde sabah 8'den öğlen 1'e kadar güneşin altında antrenman yapıp ardından kendi aramızda maç yapıyorduk. maç sonunda pancar suratımla ve morarmış kollarımla eve dönüyordum. öyle çok donanımlı bir eğitim de değildi ama ben halimden pek memnundum. dönemin voleybol oyuncusu neslihan demir favori oyuncumdu. odamın duvarlarında oyuncuların posterleri asılıydı falan, öyle tutkuluydum yani.. neyse, o dönem burnumda kılcal damar çatlaması oldu. olur olmadık yerde burnum sürekli kanıyordu. doktora gittim korkulacak bir şey yok dediler ama kanamalar devam etti. o ara takım şehirler arası maça çıkacak. forma, yol ve konaklama masrafı olacak haliyle. ailemin kendi aralarında "ne yapacaz, nasıl karşılayacaz?" tarzında konuşmalarını duydum. bunun üzerine burun kanamasını bahane edip takımdan çıktım. hocam çok dil döktü, annemi çağırdı onunla da konuştu ama ben onları zora sokmamak için vazgeçtim. şimdi konusu açılsa her şeye heves edip bir şey yapamıyorsun derler, işin aslını bilmezler. bazen kendi ailemiz bile bizi yeterince tanıyamıyor. değil mi omü sözlük.