der tod und das madchen
acı verecek kadar güzel rosamunde'den kısa, keskin, tek hareketli quartettsatz'a kadar tüm schubert'in dörtlüleri olağanüstü. ama belki de hiçbiri, öldürücü darbelerle başlayan ve asla pes etmeyen bir eser olan death and the maiden olarak şarkı ve oda müziğinin mutlak evliliğini gerçekleştiremez. matthias claudius'un şiiri der tod und das madchen'den alınan bu ürpertici dizelerin şarkılarında yürek parçalayan çeşitlemeler var.
4 ımpromptus no.2 in e flat: allegro
bu keyifli piyano eseri, schubert ile iyi bir ilk karşılaşmayı sağlar. kusursuz orantılı, parlak bir şekilde karakterize edilmiş ve kontrastlı, saf dehanın zahmetsiz bir şekilde dışavurumu gibidir.
symphony no.9 in c d.944
schubert, her ne kadar unfinished symphony'de yeni bir çığır açtıysa da, neredeyse bir saat süren bu eserinde büyük ölçekli bir sürekli güç senfonisi yarattı. kornalar ve geniş korallerle başlayan ve bruckner'e layık bir tur de force ile biten bu görkemli eser, schubert'in en büyük senfonistlerden biri olduğunu doğruluyor.
streichquintett c-dur
bu eseri belki de insan olmanın ne anlama geldiğinin bir damıtılması gibidir. parlak çift çello melodisi açılır açılmaz bir gölge düşer, do majör hiç böyle bir ıstırap ifade etti mi? zaman, yaşamla ölüm arasında gidip geliyormuş gibi görünen devasa yavaş harekette neredeyse duruyor.
piano trio no.2 in e flat
son derece güzel yavaş hareketi ve beethovenvari ihtişam ve ağırlık hissi ile schubert'in en sevilen oda eserlerinden biri.
piano sonata no.21 in b flat major
schubert hiçbir zaman son piyano sonatının çalındığını duyacak kadar uzun yaşamadı, ancak bu göksel meditasyonu 30 yaşında genç bir adam olarak yazdığını, ölüme ne kadar yakın olduğunun habersiz olduğunu unutmamalıyız. bu son dönem yapıtlarının 'cennetsel uzunluğunun' kompozisyonsal bir zayıflık değil, daha çok güçlerinin anahtarı olduğunu fark eden schumann'dı.
winterreise d.911
kesinlikle schubert'in en büyük başyapıtı.
acı verecek kadar güzel rosamunde'den kısa, keskin, tek hareketli quartettsatz'a kadar tüm schubert'in dörtlüleri olağanüstü. ama belki de hiçbiri, öldürücü darbelerle başlayan ve asla pes etmeyen bir eser olan death and the maiden olarak şarkı ve oda müziğinin mutlak evliliğini gerçekleştiremez. matthias claudius'un şiiri der tod und das madchen'den alınan bu ürpertici dizelerin şarkılarında yürek parçalayan çeşitlemeler var.
4 ımpromptus no.2 in e flat: allegro
bu keyifli piyano eseri, schubert ile iyi bir ilk karşılaşmayı sağlar. kusursuz orantılı, parlak bir şekilde karakterize edilmiş ve kontrastlı, saf dehanın zahmetsiz bir şekilde dışavurumu gibidir.
symphony no.9 in c d.944
schubert, her ne kadar unfinished symphony'de yeni bir çığır açtıysa da, neredeyse bir saat süren bu eserinde büyük ölçekli bir sürekli güç senfonisi yarattı. kornalar ve geniş korallerle başlayan ve bruckner'e layık bir tur de force ile biten bu görkemli eser, schubert'in en büyük senfonistlerden biri olduğunu doğruluyor.
streichquintett c-dur
bu eseri belki de insan olmanın ne anlama geldiğinin bir damıtılması gibidir. parlak çift çello melodisi açılır açılmaz bir gölge düşer, do majör hiç böyle bir ıstırap ifade etti mi? zaman, yaşamla ölüm arasında gidip geliyormuş gibi görünen devasa yavaş harekette neredeyse duruyor.
piano trio no.2 in e flat
son derece güzel yavaş hareketi ve beethovenvari ihtişam ve ağırlık hissi ile schubert'in en sevilen oda eserlerinden biri.
piano sonata no.21 in b flat major
schubert hiçbir zaman son piyano sonatının çalındığını duyacak kadar uzun yaşamadı, ancak bu göksel meditasyonu 30 yaşında genç bir adam olarak yazdığını, ölüme ne kadar yakın olduğunun habersiz olduğunu unutmamalıyız. bu son dönem yapıtlarının 'cennetsel uzunluğunun' kompozisyonsal bir zayıflık değil, daha çok güçlerinin anahtarı olduğunu fark eden schumann'dı.
winterreise d.911
kesinlikle schubert'in en büyük başyapıtı.