kant pratik aklın eleştirisinde \"deneyim duyuyla başlar ama duyuyla bitmez\" der. kant burada numenal, yani duyuların ötesinde, akılla anlaşılabilecek bir durumun varlığından söz etmektedir. hakaret de fenomenal dünyadan değildir çünkü saf deneyim bize hakaret için kullanılan kalıpların aslında reel dünyada literal anlamını ifade etmediğini gösterir, hakaretleri kavrayabilmek için duyuların ötesinde bir şeye ihtiyaç vardır: beyin. işte bu nedenle hakaret beyindedir.