kısa bir tanımla: belirli koşullara yönelik geçmiş deneyimlerin, kişi üzerinde sabit bir sebep-sonuç yargısı oluşturması, kişinin aynı koşullar altında kendisini doğaçlama gelişen olaylar zinciri içerisindeki bir etkisiz eleman olarak hissetmesine, tepkisiz kalmasına yol açmasıdır.
psikolog `martin seligman` öncülüğündeki bir deney grubunun, 1965 yılında öğrenme ve korku arasındaki ilişkiyi incelerken `ivan pavlov`’un \"`klasik koşullanma`\" deneyinde keşfettikleri bir kavramdır. başlangıçta, yapılan bir deney üzerinden sunulan teorilerle ortaya atılmış, devam eden yıllarda öğrenilmiş çaresizlik kavramına yönelik başka deneyler de yapılmıştır. yapılan deneylerin analizleri sonucunda yazılan kitaplar, insanların kendi umarsız durumlarını daha iyi anlamalarını sağlamıştır.
özgün ismi \"learned helplesness\" olan öğrenilmiş çaresizlik, hem insanlarda, hem de hayvanlarda görülebilen bir psikolojik hadise, kronik bir önkoşullanma durumudur. kişilerin geçmişte yaşadıkları olaylarda yaptıklarıyla ve/veya yapamadıklarıyla aldıkları negatif sonuçların, olumlu anlamda değişim yaratmak için hiçbir şey yapamadıkları koşulların, kişi üzerinde (geleceğe yönelik) bir ön koşullanma veya ön koşullandırma durumu oluşturması, daha evvel yaşadığı aynı koşullarla tekrar karşılaştığında kişinin kendini çaresiz hissetmesine, pasif kalmasına yol açmasıdır.
psikolog `martin seligman` öncülüğündeki bir deney grubunun, 1965 yılında öğrenme ve korku arasındaki ilişkiyi incelerken `ivan pavlov`’un \"`klasik koşullanma`\" deneyinde keşfettikleri bir kavramdır. başlangıçta, yapılan bir deney üzerinden sunulan teorilerle ortaya atılmış, devam eden yıllarda öğrenilmiş çaresizlik kavramına yönelik başka deneyler de yapılmıştır. yapılan deneylerin analizleri sonucunda yazılan kitaplar, insanların kendi umarsız durumlarını daha iyi anlamalarını sağlamıştır.
özgün ismi \"learned helplesness\" olan öğrenilmiş çaresizlik, hem insanlarda, hem de hayvanlarda görülebilen bir psikolojik hadise, kronik bir önkoşullanma durumudur. kişilerin geçmişte yaşadıkları olaylarda yaptıklarıyla ve/veya yapamadıklarıyla aldıkları negatif sonuçların, olumlu anlamda değişim yaratmak için hiçbir şey yapamadıkları koşulların, kişi üzerinde (geleceğe yönelik) bir ön koşullanma veya ön koşullandırma durumu oluşturması, daha evvel yaşadığı aynı koşullarla tekrar karşılaştığında kişinin kendini çaresiz hissetmesine, pasif kalmasına yol açmasıdır.