Baruch Spinoza\'nın ortaya attığı teolojik görüştür. bir nevi tanrının kişiselleştirilmesine karşı olan görüştür. yani; sevmemek, hoşuna gitmemek veya sevmesi, hoşlanması gibi duygular insana aittir ve bu tür duygular tanrıya atfedilemez. bu da onu monizmle alâkalı br görüş yapar. (bkz: monizm ) ayrıca insanların ne yaptığıyla ilgilenen bir tanrı değildir. yani insanların nefret ettiği bir şeyden tanrı etmiyor olabilir, insanların hoşuna giden bir şey onun da hoşlandığı bir şey değildir. o\'nda doğa üstü duygular vardır. mesela kulun merhametli davranması Tanrı\'nın rahmet göstermesi gibi... bana göre ise allah\'a ulaşmanın yolu akıldır, vicdanının el vermediği bir işi yapmamaktır. aslında tek gerçeklik ignostisizm ve deizmdir (bkz: ignostisizm )