edebiyat eleştirmeni, edebiyat ve sosyal teorisyen, filozof ve belki de en önemlisi bir göstergebilimciydi barthes. barthes'i okuduğunuzda fikirleri ve görüşleri o kadar çekici geliyor ki insana bir daha bırakamıyorsunuz. dönemin etkili düşünürü michel foucault'nun kendisinin çalışmalarını her zaman önemli görmesi barthes üzerinde adeta katalizör etkisi yaratmıştır fakat barthes'in akademik hayatına etki eden bunlardan çok daha önemli bir şeyler vardı...
hayatında yaşadığı acılar barthes'i yarattı dersek abartmış olmayız. henüz çok ufak iken babasını kaybetmesi ile hayattaki tek varlığı annesine olan bağlılığını arttırdı. babasının ölümünden sonra maddi durumlarının giderek kötüleşmesi eğitim hayatına sekte vurdu. çocukluğunda geçirdiği hastalıklar yakasını hiç bırakmadı.
verem hastalığından muzdarip, gençliğinin en önemli yıllarını sanatoryumda(verem hastalarının tutulduğu hastane) geçirdi ki zaten barthes'in kısıtlı kariyerini 1950'ler ile 70'lerin sonu olarak düşünebiliriz. öyle ki adam zaten profesör olduktan 5 yıl sonra daha 64 yaşında trajik bir şekilde öldü.
şimdi barthes'in hayatındaki dönüm noktasına gelelim ki bu dönüm noktası sanatoryumda geçirdiği sürelerdir. akademik kariyerinin olgunlaşma dönemlerinde kendisiyle baş başa kaldığı hastanede proust'u, sartre’yi deyimi yerindeyse keşfeder ve hastane yıllarını okuma ve düşünmeyle değerlendirir bir anda. hastalık onu otuzlu yaşlarına kadar bırakmıyor ki bu dönem onda derin izler bırakır ve onun düşünüş biçiminde büyük etkiler yaratır.
hayatında yaşadığı acılar barthes'i yarattı dersek abartmış olmayız. henüz çok ufak iken babasını kaybetmesi ile hayattaki tek varlığı annesine olan bağlılığını arttırdı. babasının ölümünden sonra maddi durumlarının giderek kötüleşmesi eğitim hayatına sekte vurdu. çocukluğunda geçirdiği hastalıklar yakasını hiç bırakmadı.
verem hastalığından muzdarip, gençliğinin en önemli yıllarını sanatoryumda(verem hastalarının tutulduğu hastane) geçirdi ki zaten barthes'in kısıtlı kariyerini 1950'ler ile 70'lerin sonu olarak düşünebiliriz. öyle ki adam zaten profesör olduktan 5 yıl sonra daha 64 yaşında trajik bir şekilde öldü.
şimdi barthes'in hayatındaki dönüm noktasına gelelim ki bu dönüm noktası sanatoryumda geçirdiği sürelerdir. akademik kariyerinin olgunlaşma dönemlerinde kendisiyle baş başa kaldığı hastanede proust'u, sartre’yi deyimi yerindeyse keşfeder ve hastane yıllarını okuma ve düşünmeyle değerlendirir bir anda. hastalık onu otuzlu yaşlarına kadar bırakmıyor ki bu dönem onda derin izler bırakır ve onun düşünüş biçiminde büyük etkiler yaratır.