yaşadığımız dünya'da bize alıştırılan gerçekler o kadar normalleştiriliyor ki sürekli belirli kalıplara sıkıştırılıyoruz. belirli gerçeklerin dışına çıktığımız zamanda korkuya ve dehşete kapılarak o içine saklandığımız mağaradan kafamızı dışarıya çıkarma cesaretini gösteremiyoruz. tam da bu noktada birinci dünya savaşı'nın ardından insanların yıkılan psikolojilerini gören andre breton önderliğindeki sanatçılar sürrealist akımla tüm insanlığa asıl gerçekliğin gerçeğin üstünde olduğunu gösteriyorlar ve bir nevi insanlığa bu noktada rehberlik etmeye çalışıyorlar.
tabii önce resim ve edebiyat alanında ilerleyen sürrealizm önderleri, sinema sanatıyla gerçeküstücülüğün çok daha iyi aktarılacağını gördüklerinde peşi sıra sürreal filmlerde izleyiciyle buluşmaya başlıyor. sürrealizm, sinema sanatını geleneksel hikaye anlatımından kurtaran yeni teknikler ve yaklaşımlarla adeta devrim yarattı, ortamı bilinçaltı zihnin iç işleyişini keşfedebilecek, ortaya çıkarabilecek ve hatta muhtemelen kopyalayabilecek bir ortama dönüştürdü.
sürrealist filmler genellikle izleyiciyi sarsan şok edici imgelerle daha önce filmlerde görülmemiş görüntüler kullanır. bu, sinema kavramının salt bir eğlence olarak görülmesine meydan okur ve bizi içinde bulunduğumuz o konformist yapımızdan uzaklaştırarak asıl gerçekliği görmemizi sağlar. insanların sürrealist filmlere tepkileri bile aslında içinde bulunulan durumu örnekler niteliktedir. ''sürrealist filmler çok saçma abi, bir bok anlamadım'' gibi ifadeler aslında bahsetmeye çalıştığım belirli kalıplara sıkışmış sahte gerçekliğimizden kopmama girişimlerimizdir.
tabii önce resim ve edebiyat alanında ilerleyen sürrealizm önderleri, sinema sanatıyla gerçeküstücülüğün çok daha iyi aktarılacağını gördüklerinde peşi sıra sürreal filmlerde izleyiciyle buluşmaya başlıyor. sürrealizm, sinema sanatını geleneksel hikaye anlatımından kurtaran yeni teknikler ve yaklaşımlarla adeta devrim yarattı, ortamı bilinçaltı zihnin iç işleyişini keşfedebilecek, ortaya çıkarabilecek ve hatta muhtemelen kopyalayabilecek bir ortama dönüştürdü.
sürrealist filmler genellikle izleyiciyi sarsan şok edici imgelerle daha önce filmlerde görülmemiş görüntüler kullanır. bu, sinema kavramının salt bir eğlence olarak görülmesine meydan okur ve bizi içinde bulunduğumuz o konformist yapımızdan uzaklaştırarak asıl gerçekliği görmemizi sağlar. insanların sürrealist filmlere tepkileri bile aslında içinde bulunulan durumu örnekler niteliktedir. ''sürrealist filmler çok saçma abi, bir bok anlamadım'' gibi ifadeler aslında bahsetmeye çalıştığım belirli kalıplara sıkışmış sahte gerçekliğimizden kopmama girişimlerimizdir.