savunanları gördükçe tüylerim diken diken oluyor. "nolan'a zorla mı çektirildi?" diye sorulmuş. hatırlayanlar vardır. nolan, heath ledger'ın ölümünden sonra bu filmi yapmak istememişti. warner onu ikna etmek için epey uğraştı. en sonunda zor da olsa nolan'ı son bir film için ikna etti. kısacası nolan pek de istemeden bu filme dahil oldu, ki senaryodaki tüm açıklar, mantık hataları, klişeler, sahnelerdeki olmamışlıklar falan hepsi bunun kanıtı. yani "bitse de kapatsak şu defteri" düşüncesiyle çekildiği çok belli. böyle çekilen bir film iyi olmaz. böyle başlanan hiçbir şey iyi olmaz. tdkr de iyi olamadı ama vasat da olamadı. her açıdan dökülen bir film oldu çıktı. halbuki joker'den sonra gene doğru bir villain seçilmişti. onu da tom hardy gibi böylesi rollerde devleşebilen birisine devretmişti. ama işte, tüwitist kasacağım diye bane'in içine etti.
savunanlar mantık hatalarını, klişeleri görmezden geliyorlar. şimdi şöyle bir durum var: pek çok filmde mantık hatası olur. ama o denli büyük değildir bu hatalar, es geçebilirsin. burada çok büyük. sürekli çukurların, tümseklerin, göçüklerin olduğu bir yolda yürümek ne kadar kötüyse ikide bir mantık hatasının çıktığı, klişelerin gözümüze gözümüze sokulduğu bir film de kötüdür. karakterlerin de içi epey boşaltılmıştı filmde, gotham desen gotham'lıktan o kadar uzaktaydı ki insanı yabancılaştırıyordu. nolan'ın realizm çılgınlığının bir sonucu bu. realizm realizm diye diye ortada gotham kalmadı, orası chicago veya new york ya da pensilvenişya -film nerelerde çekildiyse artık- ama bir gotham değil. aynı şekilde bu realizm sebebiyle en sıkıcı robin, catwoman portreleri de nolan'ın bu son filminde mevcut. neyse... karakterlerin içleri boşaltılıyor dedik. en büyük sorun bane'de. bane'i birden miranda'nın, daha doğrusu talia'nın kuklası haline getirmek 2 saat boyunca işlenen karaktere yazık etmek demekti. miranda'yı da talia'ya dönüştürmek falan... aman bunlar ne kötü tüvistlerdir öyle. sadece kağıt üstünde de değil, sahnede de çok kötü. bane'in talia'nın kuklasına dönüştüğü sahne pek kötü.
savunanlar mantık hatalarını, klişeleri görmezden geliyorlar. şimdi şöyle bir durum var: pek çok filmde mantık hatası olur. ama o denli büyük değildir bu hatalar, es geçebilirsin. burada çok büyük. sürekli çukurların, tümseklerin, göçüklerin olduğu bir yolda yürümek ne kadar kötüyse ikide bir mantık hatasının çıktığı, klişelerin gözümüze gözümüze sokulduğu bir film de kötüdür. karakterlerin de içi epey boşaltılmıştı filmde, gotham desen gotham'lıktan o kadar uzaktaydı ki insanı yabancılaştırıyordu. nolan'ın realizm çılgınlığının bir sonucu bu. realizm realizm diye diye ortada gotham kalmadı, orası chicago veya new york ya da pensilvenişya -film nerelerde çekildiyse artık- ama bir gotham değil. aynı şekilde bu realizm sebebiyle en sıkıcı robin, catwoman portreleri de nolan'ın bu son filminde mevcut. neyse... karakterlerin içleri boşaltılıyor dedik. en büyük sorun bane'de. bane'i birden miranda'nın, daha doğrusu talia'nın kuklası haline getirmek 2 saat boyunca işlenen karaktere yazık etmek demekti. miranda'yı da talia'ya dönüştürmek falan... aman bunlar ne kötü tüvistlerdir öyle. sadece kağıt üstünde de değil, sahnede de çok kötü. bane'in talia'nın kuklasına dönüştüğü sahne pek kötü.