fritz lang'ın şaheser filmi m'sinin sondan bir önceki sahnesinde, şizofreni hastası çocuk katili hans beckert kendisinin idamı için kurulan bir halk mahkemesinin önünde dizlerinin üzerine çöker ve savunmasını verir:
h.b: elimde değil, gerçekten engel olamıyorum. bu benim isteğim dışında, bu lanet içime işlemiş! ateş? o sesler? işkence?
halk mahkemesi: yani diyorsun ki cinayet işlemek zorundasın?
h.b: anlamıyorsunuz! o hep orada ve beni sokağa çıkmaya zorluyor, sürekli beni takip ediyor. sessizlikte bile onu duyuyorum! evet kendimden kaçmaya çalışıyorum ama yapamıyorum kendimden kaçamıyorum. beni yönelttiği yola dönmek ve kaçmak zorundayım. dipsiz sokaklar... bitsin, bitsin istiyorum! peşimden ölü çocukların ve annelerinin hayaletleri geliyor... hiç bırakmıyorlar. hep oradalar! hep ama hep! sadece ben bunu yaparken yoklar. ve sonra hiçbir şey hatırlamıyorum. ama bana kim inanır? içimde ne olduğunu, neler yaşadığımı kim anlar? bunu yapmak zorunda kaldığımda onun içimde nasıl çığlıklar attığını... yardım edin! engel olamıyorum! yapamıyorum!
h.b: elimde değil, gerçekten engel olamıyorum. bu benim isteğim dışında, bu lanet içime işlemiş! ateş? o sesler? işkence?
halk mahkemesi: yani diyorsun ki cinayet işlemek zorundasın?
h.b: anlamıyorsunuz! o hep orada ve beni sokağa çıkmaya zorluyor, sürekli beni takip ediyor. sessizlikte bile onu duyuyorum! evet kendimden kaçmaya çalışıyorum ama yapamıyorum kendimden kaçamıyorum. beni yönelttiği yola dönmek ve kaçmak zorundayım. dipsiz sokaklar... bitsin, bitsin istiyorum! peşimden ölü çocukların ve annelerinin hayaletleri geliyor... hiç bırakmıyorlar. hep oradalar! hep ama hep! sadece ben bunu yaparken yoklar. ve sonra hiçbir şey hatırlamıyorum. ama bana kim inanır? içimde ne olduğunu, neler yaşadığımı kim anlar? bunu yapmak zorunda kaldığımda onun içimde nasıl çığlıklar attığını... yardım edin! engel olamıyorum! yapamıyorum!