toplumun genel yapısını gösteren bir gerçekliktir. tüketim olsun, entelektüelizm olsun, bilgi paylaşımı olsun, iletişim ve diyalog olsun... insanın olduğu her eylemde bunu görmek mümkündür.
televizyon programları ile olayı ele alalım; sabahları, içerisinde onlarca hurafe barındıran sağlık programları ile yeni güne merhaba dersiniz. şifa bulduktan sonra öğleden akşama kadar bir evlendirme programıyla saatlerinizi harcarsınız; akşam olur, haber seyretmek istersiniz, günün sabahında bir meydan bombalanmıştır ama ana haber bültenlerinde bunu göremezsiniz çünkü devletin size izin verdiği ile yetinmek zorundasınızdır ve bu duruma en ufak bir ses bile çıkartamazsınız, haberlerde pazara giden bir muhabirin haberini, sonrasında nesilleri tükenmek üzere olan pandaların çiftleşmesini büyük bir mutluluk ile izlersiniz; haberler bitmiştir, günün \"stresini\" atmak için açarsınız acun\'un kanalını, ya bir futbol maçı vardır ya da survivor, \"burası sörviyvor beyleeeeer! burada her şey gerçek!\" naraları ile olayın gerçekliğine kendinizi kaptırmışsınızdır ya da yaşınız biraz daha genç ise şayet, açarsınız bir tane kimin elinin kimin cebinde olduğu belli olmayan bir gençlik dizisini, artık güneşi mi görürsünüz ayı mı tutarsınız orasını bilmem.
olay sadece tv ile de bitmez ki. misal pop şarkıları vardır. toplasan içerisinde 10 satır olmayan saçma sapan şarkılar eşliğinde ya neşelenir ya da kederlenirsiniz. o saçma sapan şarkıları milyonlarca kez ben dinlemiyorum youtube\'da, biraz kendinizi sorgulayın. her neyse...
kitap konusuna gelince; allah var, kitap okunuyor memlekette. okunmuyor diyen yalan söyler ama kardeşim saçma sapan kitaplar okumak neden? talep olmadığından dolayı bu ülkede doğru düzgün ekonomi kitapları türkçe\'ye çevrilmiyor. amerika\'da bile best sellere giren daron acemoğlu\'nun ulusların düşüşü isimli kitabı bile yıllar sonra türkçe\'ye çevrildi. burada kaç baskı yapıldı?.. artık fırsatı olan yazarlarımız bile öncelikli olarak kitaplarını ingilizce yazmaya başladırlar. (bkz: mustafa akyol) (bkz: islam without extremes) artık yazarlar da bilincinde türkiye\'deki nitelikli pazarın ne kadar kısıtlı olduğu konusunda.
gelelim sözlüğe; geçen hafta sözlükte en çok entry girilen başlıklara bir göz atmakta fayda olduğunu düşünüyorum.
(bkz: bir üstteki yazar ile ilgili bir entry gir)
(bkz: ejderhanız olsa ona vericeğiniz isim ne olurdu)
(bkz: şu an dinlenen şarkıdan bir cümle)
(bkz: seri artı oy veren melek)
(bkz: ruh halinizi anlatan futbol terimi)
(bkz: maymundan geldiysek niye ağaca çıkamıyorum)
(bkz: yazarların profil fotoğraflarından analiz yapmak)
(bkz: erkeği tahrik eden en ince ayrıntılar)
(bkz: ormanda kurt ile karşılaşsanız ne yaparsınız)
(bkz: karşı cins olsaydınız hangi nicki alırdınız sorunsalı)
(bkz: otomatik vites araba kullanan erkek)
(bkz: omü sözlük tinychat zirvesi)
sözlük olarak da işin sadece goygoyundayız galiba. bunun sebebi de, yazacak argüman aktaracak bilgi kısıtlı olunca doğal olarak olayı goygoya çevirme ve daha fazla eğlenme güdüsü ile bu şekilde hareket ediyoruz.
şuraya onlarca argüman kullanarak, bir çoğunuzun bilmediği (evet \"bilmediği\") entryler giriyoruz, karşındaki adam \"siktir git bu ülkeden\" yazarak hem zihinsel orgazmını gerçekleştiriyor hem de karşısındaki fikrin altında kalmadığını düşünüyor. oysa ne kadar geri zekalı bir duruma düştüğünün farkında olmuyor.
bu entryde kişileri değil, toplum/sözlük genelini anlatmaya çalıştım. amacım hakaret etmek ya da \"ben biliyorum, siz bilmiyorsunuz\" da demek değil. dediğim gibi, sadece durum tespiti.
son olarak; sözlüğün geneli vasat insanlardan değil de, ortalamanın daha çok üzerinde olsaydı, lolcu kiz bu kadar prim yapamazdı. kadın, sizlerin vasat nefreti üzerinden prim yapıyor resmen. (istediğini yazsın, gram umrumda değil. zaten o yazdıkça siz nefretle doluyorsunuz, ben ise onun cahilliğine gülüyorum.)
edit: aslında bu konu tam da güncel siyaset üzerinden konuşulabilecek bir konu lakin vasatlık-popülizm-siyaset üçgeni burada yazmakla bitmez. daha sonra, geniş bir zaman diliminde bu konuyu da detaylı bir şekilde ele alacağım. ukde olsun.
televizyon programları ile olayı ele alalım; sabahları, içerisinde onlarca hurafe barındıran sağlık programları ile yeni güne merhaba dersiniz. şifa bulduktan sonra öğleden akşama kadar bir evlendirme programıyla saatlerinizi harcarsınız; akşam olur, haber seyretmek istersiniz, günün sabahında bir meydan bombalanmıştır ama ana haber bültenlerinde bunu göremezsiniz çünkü devletin size izin verdiği ile yetinmek zorundasınızdır ve bu duruma en ufak bir ses bile çıkartamazsınız, haberlerde pazara giden bir muhabirin haberini, sonrasında nesilleri tükenmek üzere olan pandaların çiftleşmesini büyük bir mutluluk ile izlersiniz; haberler bitmiştir, günün \"stresini\" atmak için açarsınız acun\'un kanalını, ya bir futbol maçı vardır ya da survivor, \"burası sörviyvor beyleeeeer! burada her şey gerçek!\" naraları ile olayın gerçekliğine kendinizi kaptırmışsınızdır ya da yaşınız biraz daha genç ise şayet, açarsınız bir tane kimin elinin kimin cebinde olduğu belli olmayan bir gençlik dizisini, artık güneşi mi görürsünüz ayı mı tutarsınız orasını bilmem.
olay sadece tv ile de bitmez ki. misal pop şarkıları vardır. toplasan içerisinde 10 satır olmayan saçma sapan şarkılar eşliğinde ya neşelenir ya da kederlenirsiniz. o saçma sapan şarkıları milyonlarca kez ben dinlemiyorum youtube\'da, biraz kendinizi sorgulayın. her neyse...
kitap konusuna gelince; allah var, kitap okunuyor memlekette. okunmuyor diyen yalan söyler ama kardeşim saçma sapan kitaplar okumak neden? talep olmadığından dolayı bu ülkede doğru düzgün ekonomi kitapları türkçe\'ye çevrilmiyor. amerika\'da bile best sellere giren daron acemoğlu\'nun ulusların düşüşü isimli kitabı bile yıllar sonra türkçe\'ye çevrildi. burada kaç baskı yapıldı?.. artık fırsatı olan yazarlarımız bile öncelikli olarak kitaplarını ingilizce yazmaya başladırlar. (bkz: mustafa akyol) (bkz: islam without extremes) artık yazarlar da bilincinde türkiye\'deki nitelikli pazarın ne kadar kısıtlı olduğu konusunda.
gelelim sözlüğe; geçen hafta sözlükte en çok entry girilen başlıklara bir göz atmakta fayda olduğunu düşünüyorum.
(bkz: bir üstteki yazar ile ilgili bir entry gir)
(bkz: ejderhanız olsa ona vericeğiniz isim ne olurdu)
(bkz: şu an dinlenen şarkıdan bir cümle)
(bkz: seri artı oy veren melek)
(bkz: ruh halinizi anlatan futbol terimi)
(bkz: maymundan geldiysek niye ağaca çıkamıyorum)
(bkz: yazarların profil fotoğraflarından analiz yapmak)
(bkz: erkeği tahrik eden en ince ayrıntılar)
(bkz: ormanda kurt ile karşılaşsanız ne yaparsınız)
(bkz: karşı cins olsaydınız hangi nicki alırdınız sorunsalı)
(bkz: otomatik vites araba kullanan erkek)
(bkz: omü sözlük tinychat zirvesi)
sözlük olarak da işin sadece goygoyundayız galiba. bunun sebebi de, yazacak argüman aktaracak bilgi kısıtlı olunca doğal olarak olayı goygoya çevirme ve daha fazla eğlenme güdüsü ile bu şekilde hareket ediyoruz.
şuraya onlarca argüman kullanarak, bir çoğunuzun bilmediği (evet \"bilmediği\") entryler giriyoruz, karşındaki adam \"siktir git bu ülkeden\" yazarak hem zihinsel orgazmını gerçekleştiriyor hem de karşısındaki fikrin altında kalmadığını düşünüyor. oysa ne kadar geri zekalı bir duruma düştüğünün farkında olmuyor.
bu entryde kişileri değil, toplum/sözlük genelini anlatmaya çalıştım. amacım hakaret etmek ya da \"ben biliyorum, siz bilmiyorsunuz\" da demek değil. dediğim gibi, sadece durum tespiti.
son olarak; sözlüğün geneli vasat insanlardan değil de, ortalamanın daha çok üzerinde olsaydı, lolcu kiz bu kadar prim yapamazdı. kadın, sizlerin vasat nefreti üzerinden prim yapıyor resmen. (istediğini yazsın, gram umrumda değil. zaten o yazdıkça siz nefretle doluyorsunuz, ben ise onun cahilliğine gülüyorum.)
edit: aslında bu konu tam da güncel siyaset üzerinden konuşulabilecek bir konu lakin vasatlık-popülizm-siyaset üçgeni burada yazmakla bitmez. daha sonra, geniş bir zaman diliminde bu konuyu da detaylı bir şekilde ele alacağım. ukde olsun.