Ben bu duruma karşıydım genel olarak. Sonra biriyle tanıştım. İlk tanıştığım zaman dedim bu adam daha çocuk, olgunlaşmamış bile. Sonradan anladım mizacının böyle olduğunu. Tanıdım, tanıdıkça ona olan ilgim arttı. Yanımdaki başka birine \"kanka\" diyebiliyorken ona adıyla seslendim hep. Sonra işler çıkmaza girdi. Engeller vardı. Eğer olmasaydı engeller söyleyecektim adını koyamadığım zaafımı. Olmadı. Böyle hikayelerin sonu keşke iyi bitse. Bitenler var aslında , duyunca onu hatırlarım.kısacası insanları bu benim sevgilim olacak ,bu yakın arkadaşım diyerek kategorize etmek saçma. Tanıdıkça karar verilmeli. Bu tanıma da arkadaşlıktan geçiyor.