inanılmaz ve sıradışı gerilim filmlerinin adresidir brian de palma sineması. ürkütücü ve gerçekten gösterişli filmleri, akıllara durgunluk veren karakterlerle sinemaseverleri şaşkınlık içinde bırakan dolambaçlı olaylarla doludur. filmlerinde şiddete duyduğu sempati, aslında toplumsal gerçeklerle bizleri yüzleştirir. eğri oturup doğru konuşalım ki insanın içinde saklı olan bir şiddete eğilim vardır. bunu de palma o kadar doğru bir şekilde ortaya çıkarır ki bize gösterdiği şiddet ve gerilimi içten içe kabul ederiz ve hatta bu hoşumuza gider.
esasen bu duygu patlamalarının nedenlerinden biri de de palma'nın hitchcock'a olan saplantılı yakınlığıdır. hitch'den aldığı korku, gerilim unusrları, akıcı ve coşkulu görsel stili ve çoğu kadınlara karşı uygulanan ekran şiddetinin erotikliğine duyduğu hayranlık de palma'nın eleştirmenlerce hem yüceltilmesine hem de kullandığı dil yüzünden yere yere vurulmasına sebep olur.
filmlerinde kadınları cinselleştirmesi, özellikle mağdur etmesi ve erkekler tarafından birer seks objesi olarak görülmelerine zemin hazırlamasıyla bilinen de palma'nın gerilim ve korku filmleri, aslında medyanın ve popüler kültür bağımlılarının kadınları nasıl nesneleştirdiğinin ve cinselleştirdiğinin önde gelen örnekleridir. de palma ise sadece bu kavramları filmleriyle bizlere gösterir.
hatta bu konu hakkında de palma: ''insanları bir şey izlemeye ikna etmenin en iyi yolunun bir kadının soyunması olduğunu” öne sürer ki burada vurgulamak istediği genel anlamda bir filmin izlenmesinde kadının cinsel bir dayatma olduğudur.
bu yüzdendir ki de palma'nın filmlerine anti-otoriter bir tutku hakimdir. bu da onun klasik hollywood'a, özellikle de hitchcock'a duyduğu saygıyı daha da büyüleyici kılmaktadır. filmlerini, "nasıl hissettiğimi göstermenin mükemmel mantıklı yolları" olarak özetler. duygu yerine heyecanı, karakter gelişimine karşı estetik zevki tercih eden tutarlı, içsel bir mantığa bağlıdır filmleri. ve her sahne, her kare bir amaca hizmet eder.
carrie , scarface , dressed to kill , the untouchables , carlito's way ve blow out gibi zamansız klasikleriyle her daim hatırlanacak bir yönetmendir.
esasen bu duygu patlamalarının nedenlerinden biri de de palma'nın hitchcock'a olan saplantılı yakınlığıdır. hitch'den aldığı korku, gerilim unusrları, akıcı ve coşkulu görsel stili ve çoğu kadınlara karşı uygulanan ekran şiddetinin erotikliğine duyduğu hayranlık de palma'nın eleştirmenlerce hem yüceltilmesine hem de kullandığı dil yüzünden yere yere vurulmasına sebep olur.
filmlerinde kadınları cinselleştirmesi, özellikle mağdur etmesi ve erkekler tarafından birer seks objesi olarak görülmelerine zemin hazırlamasıyla bilinen de palma'nın gerilim ve korku filmleri, aslında medyanın ve popüler kültür bağımlılarının kadınları nasıl nesneleştirdiğinin ve cinselleştirdiğinin önde gelen örnekleridir. de palma ise sadece bu kavramları filmleriyle bizlere gösterir.
hatta bu konu hakkında de palma: ''insanları bir şey izlemeye ikna etmenin en iyi yolunun bir kadının soyunması olduğunu” öne sürer ki burada vurgulamak istediği genel anlamda bir filmin izlenmesinde kadının cinsel bir dayatma olduğudur.
bu yüzdendir ki de palma'nın filmlerine anti-otoriter bir tutku hakimdir. bu da onun klasik hollywood'a, özellikle de hitchcock'a duyduğu saygıyı daha da büyüleyici kılmaktadır. filmlerini, "nasıl hissettiğimi göstermenin mükemmel mantıklı yolları" olarak özetler. duygu yerine heyecanı, karakter gelişimine karşı estetik zevki tercih eden tutarlı, içsel bir mantığa bağlıdır filmleri. ve her sahne, her kare bir amaca hizmet eder.
carrie , scarface , dressed to kill , the untouchables , carlito's way ve blow out gibi zamansız klasikleriyle her daim hatırlanacak bir yönetmendir.