ekmek almaya artık beni yollamadıkları andı.
Erkeğin babasından para isterken ikinci kez düşündüğü andır
en son bayram harçlığını sekiz yaşında aldım . ilk elim ekmek tuttuğunda ise on yaşındaydım. yaşıtlarım gibi ne bisiklete binebildim nede sokaklarda oyun oynadım. ha bu arada atarim de yoktu tabi. güç bela ortaokula geldik sınıfta kızlar erkekler üstü başı tertemiz ben ise elimde ki nasırları , yıkasan da geçmeyecek o yağ lekelerini göstermemek için elimi saklayacak yer arardım. lise geldi yatılı okula gittik ora da bitti şimdi tıp okuyorum. ama ne zaman büyüdün derseniz bayram sabahı ilk harçlık almadığım o bayram sabahı babamın vefat ettiği andır.
anne babanın gözünde hiç bir zamandır. kendi gözünde bayram harçlığı kesildiği zamandır.
Gerçek hayatın hayalkerindeki gibi olmadığını farkettiği andır
acılara tek başına göğüs gerip gözünden bir damla yaş akamadığı andır.
magnumun pahalı gelmediği andır
borca girdiği ilk andır.
baba olduğu zaman
Aileden ayrı eve çıkıp kendi paranı kazanmaya başladığın zaman