aşık olmak, derdik; ona gönlüm düştü. düşen kadınlardık biz. buna inanırdık, aşağı doğru olan bu harekete; öylesine sevecen, uçmak gibi, ama aynı zamanda öylesine ürkünç, öylesine sıra dışı, öylesine beklenmedik. tanrı aşktır, derlerdi bir zamanlar, ama biz bunu tam tersine çevirmiştik ve aşk, cennet gibi, hemen elimizin altındaydı. yanı başımızdaki o özel erkeği sevmek ne denli güçse, o denli inanırdık aşka, soyut ve bütüncül. bekliyorduk her zaman cisimleşmesini. bu sözcüğün ete kana bürünmesini.