proust, kişinin şimdiki algısına göre şekillendirdiği geçmişin imgelerinin gerçekliği ile bir rüyanın anımsanması arasında büyük bir farkın olmadığını, istemli belleğin gerçeği vermekten çok uzak olduğunu swann'ların tarafı'nda ifade ettiği gibi: ''anılarımızı yeniden ele geçirme gayretimiz nafile, zihnimizin bütün çabaları boşunadır.'' diyerek sık sık vurgulamıştır zaten. bu verdiğim sadece bir örnekti. eserinin satır aralarında freud'un ayak izlerini görmek çok ama çok olasıdır.
proust'un ''kayıp zamanı''na tam otobiyografik diyemesek de o ailesinden, arkadaşlarından, kendisinden, yaşadığı ve gözlemlediği dünyadan öğrendiklerini, sanatsal tutkusunu o müthiş bakış açısıyla birleştirerek romanının dünyasını yarattı. en küçük ayrıntılardan tutun da en genel kanunlara kadar, kimi ve neyi deneyimlediğini, gözlemledi, analiz etti ve yazdı.
işte proust, ''kayıp zamanın izinde'' kitabı ile zamanı tersine çevirerek kendini gerçekleştirmiştir. olumlu ya da olumsuz tüm bu yaşadıklarının finalde onu oluşturan parçalar olduğunu anlamış ki hayatının son zamanlarını özellikle 1913-1922 tarihleri arasında hastalığı ile baş başa kalmak isteyerek geçirmiş ve son nefesini edebi notları başucundayken vermiştir. zamana karşı kazandığı bu zaferin tadını çıkarır gibi adeta...
proust'un ''kayıp zamanı''na tam otobiyografik diyemesek de o ailesinden, arkadaşlarından, kendisinden, yaşadığı ve gözlemlediği dünyadan öğrendiklerini, sanatsal tutkusunu o müthiş bakış açısıyla birleştirerek romanının dünyasını yarattı. en küçük ayrıntılardan tutun da en genel kanunlara kadar, kimi ve neyi deneyimlediğini, gözlemledi, analiz etti ve yazdı.
işte proust, ''kayıp zamanın izinde'' kitabı ile zamanı tersine çevirerek kendini gerçekleştirmiştir. olumlu ya da olumsuz tüm bu yaşadıklarının finalde onu oluşturan parçalar olduğunu anlamış ki hayatının son zamanlarını özellikle 1913-1922 tarihleri arasında hastalığı ile baş başa kalmak isteyerek geçirmiş ve son nefesini edebi notları başucundayken vermiştir. zamana karşı kazandığı bu zaferin tadını çıkarır gibi adeta...