quentin tarantino, 26 yıl önce ezberleri bozan ve izleyen herkesi etkileyecek pulp fiction'ı yarattı. 90'ların ortalarına tekabül ettiğinden, şimdilerin beyaz yakalıları olarak henüz o dönemler çocuktuk. filmi izlemek şöyle dursun varlığından bile haberdar değildik. hayal meyal hatırladığım uma thruman'lı film afişini çok sevdiğim bir abimin odasının duvarında görmüştüm. enteresan bir şekilde afiş çok ilgimi çekmişti. belki saatlerce afişten gözümü alamadım. ilginç ve bir o kadar da egzotik bir havası vardı. bu anımı aklımdan hiç çıkaramadım. gel zaman git zaman üniversite yıllarında nihayet filmi izlemiştim. afişin üzerimde bıraktığı etkinin çok daha fazlasını filmden aldım diyebilirim. zaman tünelinden çıkalım ve tarantino'nun ikinci filmi olan pulp fiction'ın hollywood'da nasıl bir kökten değişim yarattığına ve filmin üzerinden yıllar geçmesine rağmen sinema üzerinde nasıl keskin ve derin izler bıraktığına bakalım. çeyrek asır sonra, hala şimdiye kadar yapılmış en iyi filmlerden biri olarak kabul edilen filmi zamansız kıldığına inandığımız şeyler: