yüzeyde, suç draması pulp fiction, filmlerin rock yıldızı olarak görünebilir. tuhaf şiddet olayları, sert uyuşturucular, silahlar, anlamsızca konuşan tetikçiler ve kulağa hoş gelen müzikler etrafında dönüyor. ancak şiddetli görkeminin altında film, amerikan nihilizminin sert bir eleştirisi ve bu hiçlikte varoluş savaşı veren karakterlerin vinyetlere bölünmüş sahnelerdeki dönüşümünü konu alır. nietzsche, "tanrı öldü" diye ilan ettiğinde, dinlerin hayatlarımızda yol gösterici bir güç olarak kaybolduğunu ve onun yerini alacak hiçbir şeyin olmadığını kastetti. bilimsel devrimden sonra din ahlakı, kişinin hayatını yaşayacağı bağlayıcı bir kod olarak karakterini kaybetti. binlerce yıldır hayatımızdaki dinin merkeziliği göz önüne alındığında, bu ahlaki kod kaybolduğunda ve yerine konulmadığında, nihilizmin uçurumuyla yüz yüze kalıyoruz. karanlık üzerimize kapanıyor ve artık hiçbir şey gerçek bir değere sahip olmuyor. hayatımızın gerçek bir anlam yoktur. bu anlamsızlık o kadar derindir ki, hayatımızı kendimiz dışında birinin yönetmesi çok daha anlamlı ve basit gelir bizlere. sürekli birileri tarafından yönlendirilme ihtiyacı duyarız. burada aslında karakterlerimiz jules, vincent ve butch ile ilgili bir ön spoiler vermiş gibi oldum.