the big short

film zor bir film ama bence çok güzel bir film. öncelikle ilk baktığım şey yönetmenin oscar adaylığı alıp almadığı oldu ki almış, sevindim ama ödülü alejandro g. ınarritu'ya kaptırmasına üzüldüm. ben ınarritu'yu hiç sevmiyorum, tamamen seyirciye oynayan bir tarzı olduğunu düşünüyorum kendisinin.

zor film, çünkü çok fazla terim var filmde ve niş bir alana ilişkin bir film. şahsen bir saat kadar amerikan emlak sisteminin çöküşü ve terimlere ilişkin (özellikle de ''açığa satış'') bir şeyler okuyup ertesi gün devam ettim filme. üstelik bu kadar teknik tabire rağmen bir de çok hızlı akan bir film var ortada. zaten bu yüzden yönetmen ve kurgu ödülleri alması gerektiğini düşündüm. aynı hikayenin birden fazla kişiye yansımalarını paralel şekilde anlatıyor, çok hızlı geçişler yapıyor ama bu işin altından kalkıyor bana göre, zaten o yüzden sevdim ve iyi bir film olarak niteliyorum filmi, yoksa anlatılan hikayeyi yüzde yüz anladım diyemem.

filmde dair en güzel sahnelerden biri brad pitt'in, yardım ederek zengin olmalarına vesile olduğu iki gence attığı fırçaydı. gençler zengin olduk diye sevinirlerken pitt onlara ''şu an bir sürü insanın hayatı alt üst oldu'' benzeri bir şeyler söylüyordu. bu sistemde birilerinin kısa sürede büyük paralar kazanması, başkalarının aynı sürede büyük şeyler kaybetmesine bağlıydı çünkü. kimin ne zaman nasıl kaybedeceğini öngörebilenler zengin oldu. ama bu adamlar kimsenin cebinden parasını çalmadı, kimseyi kandırarak onlara bir şey satmadı. sistemi yönetenler insanlara bir şey yapmadı, tam tersi insanların davranışları sistemi yönetenlerin de bazılarını zor durumda bıraktı ve bu davranışları doğru analiz edenler büyük kazançlar sağladı. mesela filmi ınarritu çekseydi büyük ihtimalle kapitalizm eleştirisi yapan bir tirat eklerdi filme ve bir de evini kaybeden adamın hikayesini 10 dakika falan izletirdi bize. oysaki filmde evsiz kalan insanlar kadar batan bankalar da söz konusuydu.