''bir yol filminde a noktasından başlıyorsunuz akabinde b, c, d'ye gidiyorsunuz ve belirli bir yere varıyorsunuz. ben bunun harika olduğunu düşünüyorum, çünkü herhangi bir noktada filmin akışını değiştirmenize izin veriliyor. normal film yapımında bunu asla ama asla yapamazsınız çünkü çoğu film yapımında, genellikle filmin sonunu başından önce çekersiniz. hiçbir şeyi değiştirecek fırsatınız olmaz. bir yol filminde ise tamamen özgürsünüz. yeri gelir sağa gitmek yerine sola gidebileceğiniz manevra alanı bulursunuz. senaryoyu yazarken sahip olduğunuzdan daha iyi fikirler bulmanız için yol filmleri sizi hep cesaretlendirir."
wenders'in açıklaması yol filmleri hakkında aslında birçok şeyi aydınlatıyor ki bunun en bariz olanı; yol filmlerinin seyirci üzerinde bıraktığı o büyülü, heyecanlı ve içine çeken sıcacık atmosferinin kaynağının aslında yönetmenin senaryodaki özgürlüğünden ileri geldiğidir. baktığımızda gerçekten de yol filmlerinin en karakteristik özelliğinin seyircinin filmin sonunun nereye varacağını tahmin edemediği ve bunun sonucunda kendini hiç olmadığı kadar özgür hissettirdiği özel duygulardır.
yazının başında da belirttiğim gibi wenders bir avrupalıdır fakat amerikan kültüründen ve dolayısıyla amerikan tarzı yol filmlerinden ciddi etkilenmiştir fakat wenders'in yol filmlerinde ayrı lezzetler vardır. kendisinin bir zamanlar dediği gibi, amerika ona ''alman vatanımın darlığı ve neşesizliğinin karşı koyacağı hiçbir şey olmayan inanılmaz bir özgürlük ülkesi'' gibi görünüyordu. amerika'nın mitlerinin ve popüler kültürünün nesli üzerindeki etkisini defalarca araştırdı ve amerikan rüyası diye tabir ettiğimiz olgu için müthiş bir sosyolojik tespitte bulunur wenders:
"bir zamanlar amerikan rüyası herkesin zirveye çıkabileceği anlamına geldiyse, şimdi zirvede olanların onu kendileri için gasp ettiğini ve diğerlerinin ona ulaşmasını engellediğini görüyoruz. bu, amerika'yı yaratan fikirlere hala inananlar için üzücü, korkunç, çıldırtan bir manzara ve ben de onlardan biriyim. bu maskaralığın yeni versiyonunun adı 'amerika'yı yeniden harika yap!' güçlü ve ayrıcalıklı insanlar tarafından bir kenara atılan güçsüzlerin utanmaz bir şekilde sömürülmesidir."
wenders'in açıklaması yol filmleri hakkında aslında birçok şeyi aydınlatıyor ki bunun en bariz olanı; yol filmlerinin seyirci üzerinde bıraktığı o büyülü, heyecanlı ve içine çeken sıcacık atmosferinin kaynağının aslında yönetmenin senaryodaki özgürlüğünden ileri geldiğidir. baktığımızda gerçekten de yol filmlerinin en karakteristik özelliğinin seyircinin filmin sonunun nereye varacağını tahmin edemediği ve bunun sonucunda kendini hiç olmadığı kadar özgür hissettirdiği özel duygulardır.
yazının başında da belirttiğim gibi wenders bir avrupalıdır fakat amerikan kültüründen ve dolayısıyla amerikan tarzı yol filmlerinden ciddi etkilenmiştir fakat wenders'in yol filmlerinde ayrı lezzetler vardır. kendisinin bir zamanlar dediği gibi, amerika ona ''alman vatanımın darlığı ve neşesizliğinin karşı koyacağı hiçbir şey olmayan inanılmaz bir özgürlük ülkesi'' gibi görünüyordu. amerika'nın mitlerinin ve popüler kültürünün nesli üzerindeki etkisini defalarca araştırdı ve amerikan rüyası diye tabir ettiğimiz olgu için müthiş bir sosyolojik tespitte bulunur wenders:
"bir zamanlar amerikan rüyası herkesin zirveye çıkabileceği anlamına geldiyse, şimdi zirvede olanların onu kendileri için gasp ettiğini ve diğerlerinin ona ulaşmasını engellediğini görüyoruz. bu, amerika'yı yaratan fikirlere hala inananlar için üzücü, korkunç, çıldırtan bir manzara ve ben de onlardan biriyim. bu maskaralığın yeni versiyonunun adı 'amerika'yı yeniden harika yap!' güçlü ve ayrıcalıklı insanlar tarafından bir kenara atılan güçsüzlerin utanmaz bir şekilde sömürülmesidir."