dreyer'in filmlerinin bu temellerini oluşturan hayatında önemli bir kırılma noktası var. isveçli bir hizmetçi olan annesi(josefine nilsson) isveç'te yaşayan danimarkalı bir iş adamının(jens christian torp) yanında çalışmaktadır ki annesi dreyer'e patronu olacak adamdan hamile kalır. klasik türk filmi havasında olacak ki annesi olası bir skandaldan kaçınma adına dreyer'i doğurmak için isveç'i terk ederek danimarka'ya gider ve dreyer danimarka'da dünyaya gelir. acı kısım ise annesi ona hiç bakmadan bir yetimhaneye bırakır. dreyer 2 yaşında yetimhanede başka bir aile tarafından evlatlık alınır.
evlatlık alındığı sert katolik bu ailede mutsuz bir çocukluk ve gençlik dönemi geçirir. filmlerinde genel olarak kullandığı dinsel muhafazakarlığın sıkıcılığından yalnızlık ve özgürlüğe geçişleri işlemesi evlatlık olarak verildiği ailenin dinsel katı tutumlarının sonucudur.
18 yaşına bastığında gerçek annesini aramak için isveç'e gider. öğrenir ki annesi onu doğurduktan 1 yıl sonra tekrar hamile kalıyor ve bu hamileliğinden dolayı doğacak ikinci çocuğundan ayrılma fikrinin verdiği acıdan dolayı kendini ve bebeğini zehirleyerek intihar ediyor. kimse sahip çıkmayınca da kadavra olarak kullanılıyor. bu öğrendikleriyle ciddi sarsılan dreyer daha sonraları filmlerinde bir motif olarak haksız yere acı çeken kadınları sürekli işler. hatta 1918 yılındaki praesidenten (başkan) olan ilk filminin konusu istismara uğramış kadınlar ve gayri meşru çocuklar hakkındadır.
evlatlık alındığı sert katolik bu ailede mutsuz bir çocukluk ve gençlik dönemi geçirir. filmlerinde genel olarak kullandığı dinsel muhafazakarlığın sıkıcılığından yalnızlık ve özgürlüğe geçişleri işlemesi evlatlık olarak verildiği ailenin dinsel katı tutumlarının sonucudur.
18 yaşına bastığında gerçek annesini aramak için isveç'e gider. öğrenir ki annesi onu doğurduktan 1 yıl sonra tekrar hamile kalıyor ve bu hamileliğinden dolayı doğacak ikinci çocuğundan ayrılma fikrinin verdiği acıdan dolayı kendini ve bebeğini zehirleyerek intihar ediyor. kimse sahip çıkmayınca da kadavra olarak kullanılıyor. bu öğrendikleriyle ciddi sarsılan dreyer daha sonraları filmlerinde bir motif olarak haksız yere acı çeken kadınları sürekli işler. hatta 1918 yılındaki praesidenten (başkan) olan ilk filminin konusu istismara uğramış kadınlar ve gayri meşru çocuklar hakkındadır.