kieslowski filmlerinin ülkemizde toplum mühendisliğini yaratma adına ağaç yaşken eğilir mantığıyla gençlerimize izletilmesi gerektiğine inanıyorum. hatta kafalarına vura vura izletmek gerekir ki filmleri belki her gün haberlerde tanık olduğumuz sosyolojik problemlerin çözümü gibidir adeta. kieslowski filmleri empatiyi, hümanizmi daha da önemlisi diğer insanların önemsiz gördüğümüz hayatlarına karşı farkındalık yaratır izleyenlerde.
neden diyecek olursanız, onun filmlerini izlediğimizde filmlerinin güzelliğinden de öte kieslowski'nin o insancıl yönünü görürüz. kieslowski, normalde kariyerine belgeseller çekerek başlıyor fakat bir noktadan sonra çevresindeki insanların yitik hayatlarına daha fazla kayıtsız kalamıyor. öyle ki bu coşkusunu, kurgusal hikayeler sunmanın, insan psikolojik ve sosyolojik sonuçlarını daha geniş bir perspektiften gözlemlemesini sağlayacağını belirterek ifade eder.
işte kieslowski, 70'lerin ortasından itibaren uzun metrajlı filmler yaparken polonya gerçekliğini(aslında bu dünya'nın gerçekliğidir) gözlemlemeye dayanan belgesel tekniklerine dahi sadık kalan bir insandır. yani öyle gişe kaygısıyla çok para kazanayım derdinde bir adam değil. bağlı olduğu gerçeklere ve insanların acılarına yürekten bir empatiyle bağlıdır.
yaşadığı çevrede bir bireyin hayatını, duygusal olarak birbirine bağlı insanları veya aynı fabrika ve kurumlarda çalışan insanların etkileşimlerini kısacası yaşadığımız ve farkında olmadığımız gerçek hayatları öyküleştirerek ortak bir ideolojiyle bastırılmış duyguları, insan doğasının kendisinde köklenen karakterlerinin psikolojik karmaşıklıklarına odaklanır. karakterlerin, başkalarıyla iletişim arayışındaki başarısızlıklarını kafkavari ve hatta orwellci bir dünya kurgusuyla yansıtır bizlere.
neden diyecek olursanız, onun filmlerini izlediğimizde filmlerinin güzelliğinden de öte kieslowski'nin o insancıl yönünü görürüz. kieslowski, normalde kariyerine belgeseller çekerek başlıyor fakat bir noktadan sonra çevresindeki insanların yitik hayatlarına daha fazla kayıtsız kalamıyor. öyle ki bu coşkusunu, kurgusal hikayeler sunmanın, insan psikolojik ve sosyolojik sonuçlarını daha geniş bir perspektiften gözlemlemesini sağlayacağını belirterek ifade eder.
işte kieslowski, 70'lerin ortasından itibaren uzun metrajlı filmler yaparken polonya gerçekliğini(aslında bu dünya'nın gerçekliğidir) gözlemlemeye dayanan belgesel tekniklerine dahi sadık kalan bir insandır. yani öyle gişe kaygısıyla çok para kazanayım derdinde bir adam değil. bağlı olduğu gerçeklere ve insanların acılarına yürekten bir empatiyle bağlıdır.
yaşadığı çevrede bir bireyin hayatını, duygusal olarak birbirine bağlı insanları veya aynı fabrika ve kurumlarda çalışan insanların etkileşimlerini kısacası yaşadığımız ve farkında olmadığımız gerçek hayatları öyküleştirerek ortak bir ideolojiyle bastırılmış duyguları, insan doğasının kendisinde köklenen karakterlerinin psikolojik karmaşıklıklarına odaklanır. karakterlerin, başkalarıyla iletişim arayışındaki başarısızlıklarını kafkavari ve hatta orwellci bir dünya kurgusuyla yansıtır bizlere.